Η Εξωτερική Μορφή της Διατριβής

Γλώσσα
Η γλώσσα στην οποία μπορεί να είναι γραμμένη η διατριβή είναι είτε η Ελληνική είτε η Αγγλική.

Μέγεθος
Αν και το μέγεθος της διατριβής εξαρτάται πάντα από το θέμα της διατριβής αλλά και το είδος ανάλυσης που περιέχεται, μια διατριβή είναι δύσκολα αποδεκτή αν το κύριο μέρος της (από την Εισαγωγή έως και το Συμπέρασμα) είναι λιγότερο από 15 σελίδες (ή περίπου 4.500 λέξεις, χωρίς τα Παραρτήματα και τους Πίνακες ή Διαγράμματα).

Σελιδοποίηση και μορφή γραμματοσειράς

Οι σελίδες πρέπει να εμφναίζονται σε κάθε σελίδα της διατριβής (συμπεριλαμβανομένων των σελίδων που περιέχουν πίνακες και διαγράμματα) στο κάτω μέρος της και δεξιά.
Τα γράμματα πρέπει να είναι για μεν την Ελληνική γλώσσα σε Arial ή Calibri μεγέθους 12 για δε την Αγγλική γλώσσα σε Times Roman ή Calibri μεγέθους 12 (με εξαιρέσεις εκεί που είναι απαραίτητο). Κάθε κομμάτι θα διαφοροποιείται με αριθμούς (1, 2 κλπ) και όχι με λατινικούς χαρακτήρες (I, II, κλπ).

Η Πρώτη Σελίδα
Η διατριβή αρχίζει με την λεγόμενη Πρώτη Σελίδα, η οποία θα περιγράφει: Τον τίτλο της διατριβής, το ονοματεπώνυμο του φοιτητή, το ονοματεπώνυμο του επιβλέποντα καθηγητή, την ημερομηνία (Μήνας και Έτος) και φυσικά το λογότυπο του τμήματος και του πανεπιστημίου.

Η Δεύτερη Σελίδα

Η δεύτερη σελίδα της διατριβής πρέπει να περιέχει

1. Την περίληψη (abstract) της διατριβής που κυμαίνεται έως τις 150 λέξεις και δεν θα ξεπερνά τις 180
2. Ξεχωριστά, μέχρι 10 λέξεις-κλειδιά (key words) που θα χαρακτηρίζουν το περιεχόμενο
   της διατριβής

Η Τρίτη Σελίδα
Στην τρίτη σελίδα (ή αν χρειασθούν και σε περισσότερες σελίδες) θα παρουσιάζονται τα περιεχόμενα (τίτλοι Εδαφίων και αριθμοί σελίδων) της διατριβής.

Format των Βιβλιογραφικών Αναφορών
Άρθρα
Griffiths, W. and Judge, G. (1992) “Testing and Estimating Location Vectors when the Error Covariance Matrix is Unknown.” Journal of Econometrics, Vol. 54, pp. 121-138.
Βιβλία
Hawawini, G. and Swary, I. (1990) Mergers and Acquisitions in the U.S. Banking Industry: Evidence from the Capital Markets, North-Holland, Amsterdam.
Κομμάτια σε Τόμο
Brunner, K. and Meltzer, A. H. (1990) ‘Money Supply’, in Friedman, B. M. and Hahn, F. H. (eds), Handbook of Monetary Economics, Vol.1. North-Holland: Amsterdam.

Το Περιεχόμενο της Διατριβής

Το κύριο μέρος της διατριβής αναλύεται περιγραφόμενο σε εδάφια, τα οποία αριθμούνται και έχουν περίπου την ακόλουθη σειρά:
1) 1. Εισαγωγή, όπου περιγράφεται η υπόθεση που διερευνάται στη διατριβή και γιατί η απάντηση έχει οικονομική σημασία ή έχει ενδιαφέρον.
y = f(x)
Ποιο είναι το y, ποια τα x, ποια είναι η συνάρτηση f, δηλαδή ποια είναι η υπό διερεύνηση σχέση.
2) Εδάφιο 2. (με δικό του τίτλο). Εδώ μπορείτε να αναφερθείτε σε προηγούμενη δουλειά πάνω στο αντικείμενο από άλλους ερευνητές, να κάνετε μια ανασκόπηση της βιβλιογραφίας, εφόσον υπάρχει.
3) Εδάφιο 3. (με δικό του τίτλο), ….
4) Εδάφιο 4. (με δικό του τίτλο), …. κλπ.,
Το πώς θα οργανώσετε την ανάλυση είναι δική σας υπόθεση. Πρέπει να περιγράψετε τις μεταβλητές σας, να τεκμηριώσετε τις πηγές σας, να πείσετε για την ορθότητα της ανάλυσής σας. Η περιγραφή των δεδομένων και της εμπειρικής ανάλυσης πρέπει να είναι όσο λεπτομερής απαιτείται ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να αναπαράξει τη δουλειά σας από την πληροφορία που του παρουσιάζετε.
5) Συμπέρασμα όπου συνοψίζονται τα ευρήματα της ανάλυσης

Τα υπόλοιπα εδάφια δεν έχουν αρίθμηση που να ακολουθεί το κυρίως κείμενο

6) Υπο-Σημειώσεις, (footnotes) – Κάθε υποσημείωση έχει αρίθμηση. Οι υποσημειώσεις μπορούν να εμφανίζονται στο τέλος της κάθε σελίδας του κυρίως κειμένου, ή εναλλακτικά να αριθμούνται και να εμφανίζονται όλες μαζί στο τέλος ως endnotes.
7) Παραρτήματα, το καθένα με τη δική του αρίθμηση (Π.1, Π.2, Π.3, …)
8) Βιβλιογραφικές Αναφορές, με αλφαβητική σειρά, πρώτα οι ξενόγλωσσες και μετά οι εληνικές σε δύο διαφορετικά τμήματα (επίσης, χρησιμοποιήσατε indentation).
9) Πίνακες, αριθμημένοι ώστε να γίνεται αναφορά σε αυτούς στο κυρίως κείμενο. Κάθε Πίνακας ξεκινάει σε δική του σελίδα. Οι πίνακες πρέπει να έχουν γραπτά αναπαραχθεί από τους φοιτητές και να μην αποτελούν αντίτυπα από τους ηλεκτρονικούς
υπολογιστές. Οι Πίνακες περιέχουν αριθμό και τίτλο κεντραρισμένο στο πάνω μέρος και αυτοτελή πληροφόρηση σε εκτενή υποσημείωση στο κάτω μέρος, όπου περιγράφονται οι μεταβλητές. ΠΡΟΣΟΧΗ: Ο αναγνώστης διαβάζοντας τον Πίνακα δεν θα χρειάζεται να ανατρέξει στο κυρίως κείμενο για να μάθει τους ορισμούς των μεταβλητών ή το τι ακριβώς περιέχει ο Πίνακας. Οι παλινδρομήσεις σε πίνακες, με περιγραφή του R2, DW-statistic, standard errors in parentheses below the coefficient estimates (αντί για p-value). Αν οι ορισμοί μεταβλητών επαναλαμβάνονται από Πίνακα σε Πίνακα, τότε μπορείτε να τους περιγράψετε μία φορά στον πρώτο πίνακα και στη συνέχεια να το αναφέρετε στους επόμενους , π.χ. «βλέπε ορισμούς μεταβλητών στον Πίνακα τάδε).
10) Διαγράμματα, σε ξεχωριστές σελίδες, αριθμημένα με κεντραρισμένο τίτλο στο πάνω μέρος της σελίδας ώστε να γίνεται αναφορά στο κυρίως κείμενο. Επίσης περιέχουν αυτοτελή πληροφόρηση, όπως οι Πίνακες. Στα διαγράμματα, οι δύο άξονες πρέπει να περιγράφουν ευκρινώς τα μεγέθη ώστε να μπορεί το αναγνώστης να καταλαβαίνει το περιεχόμενο.

Εάν υπάρχουν μαθηματικοί (ή οικονομετρικοί) τύποι στην διατριβή, αυτοί πρέπει να έχουν παραχθεί με τον Equation Editor του προγράμματος Word και η αρίθμησή τους να είναι συνεχής και να παρουσιάζεται στα δεξιά του τύπου αυτού.